آیا ناتو باید ارز دیجیتال خود را داشته باشد؟

هنگامی که ناتو مفهوم استراتژیک جدید را در ژوئن گذشته در نشست سران مادرید پذیرفت، در مقاله مفهومی جدید هیچ اشاره ای به دارایی های دیجیتالی نشده بود. در همان زمان، با توجه به جنگ تجاوزکارانه روسیه در اوکراین، همه اعضا موافقت کردند که هزینه‌های دفاعی خود را برای مقابله با تهدیدی که روسیه و دیگر قدرت‌های رو به رشد، مانند چین برای جامعه فراآتلانتیک ایجاد می‌کنند، افزایش دهند.

با نزدیک شدن به نشست ویلنیوس ناتو در ماه ژوئیه، هرگز در دهه های اخیر نیاز به تامین منابع مالی ناتو به اندازه امروز حیاتی نبوده است. غرب باید به دنبال راه‌های نوآورانه باشد تا اطمینان حاصل شود که قابلیت‌های دفاعی آن به طور کامل تامین می‌شود.

ما معتقدیم که یک ارز دیجیتال ناتو در قالب یک ارز دیجیتال مکمل، یک سکه ناتو که به موازات ارزهای ملی و با پشتوانه سبدی از ارزها و اسناد خزانه داری کشورهای متحد عمل می کند، می تواند چنین راه حلی را ارائه دهد.

ما باید فضای دارایی دیجیتال را به عنوان خط دفاعی حیاتی غرب در جنگ سرد جدید 2.0 در نظر بگیریم. مخالفان نظم غربی در تلاشند تا هرجایی که می توانند هرج و مرج و بی نظمی ایجاد کنند و سیستم پولی هدف آشکاری برای حملات مخرب است. ایدا تاربل نویسنده آمریکایی گفته است که پول اولین نیاز ضروری در زمان جنگ است.

جنگ روسیه در اوکراین باید به عنوان یک زنگ بیداری جهانی برای متحدان آمریکا باشد تا از سیستم های پولی ما محافظت کنند.

ارزهای دیجیتال به عنوان تلاش‌های سفته‌بازی شناخته می‌شوند که با مواردی مانند فروپاشی اخیر پلتفرم رمزنگاری FTX تشدید شده است. با تمرکز رسانه‌ها بر رسوایی‌ها، اغلب به راحتی می‌توان بلوغ کند فناوری پشت دارایی‌های دیجیتال را از دست داد.

داستان ادامه دارد

چین با راه اندازی یوان دیجیتال خود و گسترش جهانی پلتفرم های پرداخت دیجیتال خود پیشرفت ثابتی داشته است و باعث نگرانی تحلیلگران شده است که آیا غرب می تواند قبل از اینکه خیلی دیر شود به چین برسد یا خیر. طرح‌ها برای ارز دیجیتال BRICS خطر کاهش بالقوه دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهان را برجسته کرده است. شکست در مقابله با چالش چین در فضای دارایی های دیجیتال می تواند در سال های آینده در سایر زمینه های رقابت استراتژیک نتیجه معکوس داشته باشد.

همانطور که حکمت قدیم می گوید، میزان هزینه شما مهم نیست، بلکه نحوه استفاده از آن مهم است.

در حال حاضر اعضای ناتو تا رسیدن به تعهد خود مبنی بر سرمایه گذاری 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود در طرح های دفاعی فاصله زیادی دارند. 20 کشور در اروپا در حال افزایش هزینه های دفاعی خود هستند – اما این ارقام در نهایت تنها به حدود 1 درصد رشد واقعی نسبت به سطح سال گذشته می رسد. در سال 2023، تنها 11 کشور از 30 کشور به این هدف خواهند رسید. ایالات متحده که بزرگترین نیروگاه اقتصادی ناتو است، 54 درصد از تولیدات اقتصادی ائتلاف را تشکیل می دهد و 70 درصد از کل هزینه های دفاعی را شامل می شود.

در حالی که مفهوم ارز دیجیتال ناتو کاملاً جدید نیست، هنوز مورد بحث عمومی گسترده قرار نگرفته است. یک ارز دیجیتال ناتو برای اولین بار در جلسات چالش نوآوری ناتو در سال 2018 به آن اشاره شد، می‌تواند یک ابزار تقویت‌کننده ثبات دولت‌های اقتصادی برای حفظ و ایجاد صلح در سراسر جهان باشد.

مزایای چنین رویکردی عبارتند از:

1. استقلال مالی استراتژیک: با برنامه ریزی 114 کشور در سراسر جهان برای راه حل های ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)، یک ارز ناتو می تواند قابلیت همکاری را ارائه دهد و به عنوان یک ارز مکمل به موازات چنین ارزهایی عمل کند. با کاهش حمایت عمومی از ادامه کمک به اوکراین در برخی کشورها، ارز ناتو می تواند به کسانی که می خواهند حمایت هدفمند و شفاف ارائه دهند، نقش فعال تری را ایفا کنند. اوکراین از آغاز جنگ حدود 100 میلیون دلار کمک مالی به ارزهای دیجیتال دریافت کرده است. یک ارز ناتو می‌تواند دامنه حمایت جامعه اهداکننده از اوکراین را گسترش دهد و همچنین برای افزایش بودجه برای تقویت قابلیت‌های دفاعی ناتو استفاده شود.

2. منبع ثبات: یک واحد پول ناتو می تواند ثبات اقتصادی را تقویت کند و نوسانات را کاهش دهد، که به ویژه برای کشورهای عضو ناتو یا سایر کشورهای متحد که در برابر شوک های اقتصادی و کاهش بی نظم ارزش پول آسیب پذیر هستند، با حمایت سبدی از تمام ارزهای اعضای ناتو و خزانه های آنها مفید است. کاهش خطر کاهش بی نظم ارزش یکی از ارزهای اصلی. ارز ناتو همچنین می تواند به عنوان نوعی ارز موقت در مناطق پس از مناقشه مورد استفاده قرار گیرد که در آن ناتو مسئول تلاش های بازسازی، مقاوم بودن در برابر فعالیت های مخرب سایبری و تلاش های قدرت های متخاصم برای ایجاد تورم از طریق ارزهای تقلبی است. ارز دیجیتال ناتو همچنین می تواند به سرعت و شفاف در مناطق درگیری مستقر شود و از فساد جلوگیری شود و شفافیت و پاسخگویی برای مدیریت توزیع پول کمک فراهم شود.

3. دسترسی به سرمایه: ارز دیجیتال ناتو می تواند به طور قابل توجهی هزینه های مالی و تراکنش را برای کشورهای عضو و سایر کشورهای متحد کاهش دهد. ارز دیجیتال ناتو می تواند به سرعت راه اندازی شود و از طریق سیستم تدارکات ناتو بین نهادهای شریک، از جمله نهادهای بخش خصوصی و افراد توزیع شود.

4. ابزاری برای دولت داری اقتصادی: ایجاد ارز ناتو هماهنگی تحریم‌های اقتصادی را بین اعضا و شرکای استراتژیک (مانند ژاپن، استرالیا، نیوزیلند و کره جنوبی) و متحدان اصلی غیرعضو ناتو آسان‌تر می‌کند. یک ارز ناتو می تواند یک پوشش بلندمدت در برابر تلاش های چین برای گسترش یوان دیجیتال در سطح جهانی ایجاد کند.

به طور سنتی، اقتصاددانان یک پول را از طریق سه عملکرد اصلی آن توصیف می کنند: وسیله مبادله، واحد حساب و ذخیره ارزش. ظهور ارزهای دیجیتال و دارایی های دیجیتال عنصر جدیدی را به ترکیب اضافه کرده است، یعنی حمایت و تعامل با یک جامعه، که توسط قراردادهای هوشمند قرار داده شده در یک بلاک چین فعال می شود.

در حالی که یک ارز ناتو می تواند به عنوان یک ذخیره ارزش و وسیله مبادله در مناطق درگیری عمل کند، مهم ترین مورد استفاده اولیه فروش سکه های دیجیتال ناتو به عموم مردم علاقه مند به حمایت از قابلیت های دفاعی ناتو و افزودن بودجه جدید است. منبع علاوه بر بودجه مشترک و طرح های تامین مالی مشترک فردی ناتو بر اساس بودجه.

امنیت ملی آنقدر مهم است که فقط به دولت ها سپرده شود. مشارکت بخش خصوصی برای مقابله با چالش رهبری جهانی در بخش دارایی دیجیتال بسیار مهم است. غرب که قادر به نوآوری و استقرار سریع محصولات جدید است، باید از قدرت شرکت های فناوری استفاده کند، جایی که آنها می توانند نقش مهمی را به عنوان افزایش دهنده نیرو برای ثبات ایفا کنند.

ما از رهبران ناتو که در ویلنیوس گردهم می آیند می خواهیم که اقدامات زیر را در نظر بگیرند:

1. ایجاد یک هیئت ارز دیجیتال ناتو برای تعیین چارچوب قانونی و مطالعه امکان سنجی ایجاد سکه ناتو. چنین هیئتی باید متشکل از نمایندگان بانک‌های مرکزی اعضای ناتو و نمایندگان کشورهای متحد اصلی غیر ناتو (NNMA) باشد و عضویت وابسته به اعضای برنامه مشارکت برای صلح (PfP) ارائه شود. این امر دامنه فعلی وضعیت NNMA را از یک رابطه دوجانبه بین ایالات متحده و یک کشور خاص به یک چارچوب واقعاً چندجانبه برای فعالیت‌های مشترک هماهنگ، مانند اعمال تحریم‌های اقتصادی، گسترش می‌دهد.

2. گشایش عضویت در ناتو برای شرکت‌های فناوری و سایر نهادهای غیردولتی که علاقه‌مند به تقویت قابلیت‌های دفاعی ناتو، چه از طریق کمک‌های مالی یا غیرنقدی، برای توسعه و استقرار راه‌حل‌ها و زیرساخت‌های حیاتی برای اطمینان از توانایی ناتو در دفاع از کشورهای متحد در زمان بحران این را می توان با گسترش دامنه شتاب دهنده نوآوری دفاعی برای اقیانوس اطلس شمالی (DIANA)، ابتکاری که در سال 2021 راه اندازی شد و وظیفه آن همکاری با شرکت های فناوری برای کشف راه هایی است که چگونه فناوری های مخرب می توانند به ناتو کمک کنند تا به پلت فرمی تبدیل شود که شرکت های فناوری از طریق آن کمک کنند. و سایر شرکت کنندگان بخش خصوصی قادر خواهند بود با ناتو و با میزبانی سالانه اجلاس سران DIANA به موازات نشست سران ناتو تعامل داشته باشند.

یادداشت سردبیر: نظرات بیان شده در بخش نویسندگان متعلق به نویسندگان است و به نظر منعکس کننده نظرات مستقل کیف یا مؤسسات وابسته به نویسندگان نیست.

یک نظر ارسال کنید