هند با چالش‌های چند بعدی در حوزه تجارت جهانی، یعنی ژئوپلیتیک، اختلالات زنجیره تامین، کاهش تقاضای کل و فشارهای تورمی و دیجیتالی شدن مواجه است. مهمترین چالش این است که بفهمیم دیجیتالی‌سازی چگونه ساختار صنعتی و تأثیر گسترده آن را بر تجارت هند تغییر می‌دهد. سیاست تجارت خارجی جدید به درستی بر اهمیت پرداختن به این چالش ها تاکید می کند و هدف بلندپروازانه صادرات 2 تریلیون دلاری را تا سال 2030 تعیین می کند.
دیجیتالی شدن ساختار صنعتی اقتصادهای نوظهور را تغییر می‌دهد که پیامدهای شغلی مهمی دارد. یک مطالعه جدید با عنوان «صنعت زدایی دیجیتال، زنجیره‌های ارزش جهانی و تحول ساختاری» نشان می‌دهد که دیجیتالی‌سازی تحول ساختاری را در اقتصادهای در حال توسعه تسهیل می‌کند، از جمله با گسترش منافع حاصل از مشارکت در زنجیره‌های ارزش جهانی.
فناوری‌های دیجیتال بهره‌وری نیروی کار را در بخش تولید افزایش می‌دهند، اما سهم تولید را در کل اشتغال کاهش می‌دهند که نشان‌دهنده تغییر اشتغال از کشاورزی به سمت خدمات است. این نگرانی‌ها را در مورد صنعتی‌زدایی و ایجاد شغل به رهبری تولید در هند افزایش می‌دهد، به ویژه در زمانی که بیکاری در آوریل 2023 به 8.11 درصد رسیده است.
این یک واقعیت ثابت شده است که دیجیتالی کردن عملیات تولید نه تنها رقابت را بهبود می بخشد، بلکه به پیچیدگی محصول نیز کمک می کند، که به نوبه خود می تواند مشاغل جدیدی ایجاد کند. برای سیاستگذاران مهم است که حوزه‌هایی از زنجیره‌های ارزش تولیدی را شناسایی کنند که در آن محتوای دیجیتال می‌تواند از طریق مداخلات سیاستی مناسب برای تقویت رقابت تجاری جهانی هند افزایش یابد.
لباس‌ها را در نظر بگیرید: در حالی که لیزرهای مدرن می‌توانند کارگرانی را که در برش پارچه‌ها کار می‌کنند جابجا کنند، دستاوردهای حاصل از بهره‌وری می‌تواند بازده و فرصت‌های شغلی بیشتری را در کار دیگری، مانند دوخت، که خودکار کردن آن سخت‌تر است، ایجاد کند. مشاغل جدید در زنجیره ارزش پوشاک نیز می تواند از طریق بهره برداری و نگهداری تجهیزات کنترل شده توسط کامپیوتر و در مشاغل مرتبط با STEM، در ظرفیت های مدیریتی و کارآفرینی ایجاد شود. برای دستاوردهای شغلی در مقیاس بزرگ، توسعه یک سیاست صنعتی دیجیتال منسجم که مزیت نسبی را در تولید نیروی کار فشرده حفظ کند و ادغام داخلی بخش تولید با بخش فناوری/دیجیتال محلی را تسهیل کند، حیاتی است.
مهارت مجدد کارگران و کاهش اصطکاک در بازار کار، مانند هزینه های بالای تحرک نیروی کار، مکمل های کلیدی هستند.
سیاست را دوباره تنظیم کنید
برای اینکه هند به هدف صادراتی خود دست یابد، باید تلاش های مستمری انجام دهد تا سیاست تجارت دیجیتال خود را با ماهیت دیجیتالی در حال تکامل تجارت جهانی تطبیق دهد. یکی از مهمترین زمینه ها در سیاست تجارت خارجی، نقش تجارت الکترونیک در ترویج تجارت فرامرزی در اقتصاد دیجیتال است.
با این حال، این سیاست در مورد جنبه‌های حیاتی دیجیتالی‌سازی و پیامدهای بالقوه آن برای ادغام هند در زنجیره‌های ارزش جهانی، ماهیت اشتغال، رقابت‌پذیری و بهره‌وری شرکت و غیره سکوت می‌کند.
سیاست تجارت دیجیتال هند باید فضا را برای پیمایش مسائل فرامرزی مربوط به جریان داده ها، محلی سازی داده ها و به اشتراک گذاری کد منبع حفظ کند. این می تواند از توسعه صنعت دیجیتال ملی از طریق ایجاد کالاهای عمومی مبتنی بر داده و پلتفرم حمایت کند که به استارت آپ های دیجیتال داخلی و بازارهای آنلاین انگیزه می دهد. علاوه بر این، شرکت‌هایی که از پلتفرم‌های دیجیتال داخلی برای صادرات کالا و خدمات استفاده می‌کنند، باید از طریق سیاست‌های ترویج تجارت تشویق شوند.
نیاز به یک “سیاست تجاری با اطلاعات دیجیتال” وجود دارد که بر ایجاد زیرساخت های دیجیتال، اتصال دیجیتال، تجزیه و تحلیل داده های بزرگ، مهارت های دیجیتال و تجزیه و تحلیل تجارت تاکید دارد.
بانگا یک پژوهشگر در موسسه مطالعات توسعه، انگلستان، و سینگ دانشیار دانشکده مدیریت FORE، دهلی نو است. دیدگاه ها شخصی هستند
