چرا یک ارز دیجیتال برای حیوانات می تواند گیرندگانی پیدا کند؟
چه می شد اگر حیوانات پول خودشان را داشتند و می توانستند برای خدمت به آنها به ما پول بدهند؟ ممکن است در نگاه اول تصور کنید که این فقط یک راه دیگر برای گفتن “صندوق جهانی حیات وحش است.” اما اگر هیچ نماینده انسانی در کار نباشد چه؟ به انسان‌ها پول می‌دهد تا شکارچیان غیرقانونی را از بین ببرند یا به خاطر دویدن در یک روستا غرامت کنند؟ همچنین، اگر بتواند حساب بانکی خود را با ستاره بودن یا یک فرد اضافی در یک بازی واقعیت مجازی همه‌جانبه پر کند، چه؟ اگر از ارز دیجیتال پشتیبانی شود، چه می‌شود؟ با پول واقعی و ثروتمندترین فضیلت انسانی، تعهد ما به طبیعت است، و از این رو برای انسان ارزش ذاتی دارد؟
چه می شد اگر حیوانات پول خودشان را داشتند و می توانستند برای خدمت به آنها به ما پول بدهند؟ ممکن است در نگاه اول تصور کنید که این فقط یک راه دیگر برای گفتن “صندوق جهانی حیات وحش است.” اما اگر هیچ نماینده انسانی در کار نباشد چه؟ به انسان‌ها پول می‌دهد تا شکارچیان غیرقانونی را از بین ببرند یا به خاطر دویدن در یک روستا غرامت کنند؟ همچنین، اگر بتواند حساب بانکی خود را با ستاره بودن یا یک فرد اضافی در یک بازی واقعیت مجازی همه‌جانبه پر کند، چه؟ اگر از ارز دیجیتال پشتیبانی شود، چه می‌شود؟ با پول واقعی و ثروتمندترین فضیلت انسانی، تعهد ما به طبیعت است، و از این رو برای انسان ارزش ذاتی دارد؟
چیزی که من را بیشتر از مفهوم “پول بین گونه ای” شگفت زده کرد، این واقعیت است که دولت هند پذیرفته است که به سخنان اسکاتلندی که آن را پیشنهاد کرده است گوش دهد. پول یک ارز جدید خواهد بود که در اختیار حیوانات قرار خواهد گرفت…» با این حال، من متوجه شدم که او در اواخر این ماه در سطوح اصلی دولت هند شنیده خواهد شد.
چیزی که من را بیشتر از مفهوم “پول بین گونه ای” شگفت زده کرد، این واقعیت است که دولت هند پذیرفته است که به سخنان اسکاتلندی که آن را پیشنهاد کرده است گوش دهد. پول یک ارز جدید خواهد بود که در اختیار حیوانات قرار خواهد گرفت…» با این حال، من متوجه شدم که او در اواخر این ماه در سطوح اصلی دولت هند شنیده خواهد شد.
در ادامه مطلب مشترک شوید
می‌خواهم جاناتان لدگارد را بدون استفاده از برچسب‌های مبهم مانند «متفکر» و «آینده‌نگر» توصیف کنم، که واژه‌هایی هستند که سازمان‌هایی مانند مجمع جهانی اقتصاد و مرکز پولیتزر برای او استفاده می‌کنند. لدگارد خالق، پیامبر و جمع آوری کننده ایده هایی است که از فناوری برای حل برخی از جنبه های فقر استفاده می کند. او همچنین یک رمان نویس و خبرنگار خارجی سابق اکونومیست است.
“Interspecies Money” تلاش می کند فقر حیوانات را حل کند. از آنجایی که بیشتر طبیعت و حیوانات آن در مناطق فقیر جهان هستند، ارز جدید امیدوار است فقر بسیاری از انسان ها را نیز حل کند. در اینجا یکی از راه‌هایی است که می‌تواند کار کند: بانک‌های مرکزی برخی کشورها گرد هم می‌آیند تا، به قول لدگارد، «بانک گونه‌های دیگر» را تشکیل دهند. این بانک از طریق بخشی از بودجه عمومی که برای حیات وحش، حفاظت و حفاظت در نظر گرفته می‌شود تامین می‌شود. مبارزه با تغییرات آب و هوایی. این بانک ممکن است از طریق بشردوستانه خصوصی نیز تأمین مالی شود. این پول به یک ارز دیجیتال جهانی تبدیل خواهد شد. در ابتدا، فقط برخی از گونه‌ها انتخاب می‌شوند و کلون‌های دیجیتالی خودشان را می‌دهند. به این کلون ها حساب های بانکی خودشان داده می شود که «Interspecies Money» به آن ها منتقل می شود. آواتارهای دیجیتالی آن حیوانات عملاً مالک آن پول خواهند بود. برخی فقط چند سنت نگه خواهند داشت. گونه‌های کمیاب‌تر و عجیب‌تر «ممکن است مبالغی معادل یک ساعت رولکس کمیاب داشته باشند.» حتی در چنین ایده‌ای ایده‌آلی، برابری امکان‌پذیر نیست. شاید یک مورچه فقیرتر از یک گورخر باشد.
تخصیص ارزش با هوی و هوس انجام نخواهد شد. «پول بین گونه‌ای» از این اعتقاد ناشی می‌شود که ارزش طبیعت از نظر مالی قابل اندازه‌گیری است. قیمت یک رودخانه به دلار چقدر است؟ ارزش کرگدن چقدر است؟ مطالعاتی وجود دارد که سعی کرده‌اند به بسیاری از عناصر طبیعت که ما فرض می‌کنیم آزاد هستند و ارزش مادی ندارند، ارزش‌هایی نسبت دهند.
این مطالعات برای لدگارد جذاب است زیرا ارزش‌گذاری‌های حیوانی در زمینه اهمیت حیاتی آنها برای رفاه ما انجام می‌شود، و نه تنها به عنوان روغن، لباس، غذا و استخوان. بنابراین، «فیل‌های جنگلی آفریقا ممکن است به ازای هر حیوان 1.75 میلیون دلار در مقابل 40000 دلار برای عاج‌های خود ارزش قائل شوند. ارزش نهنگ های بزرگ برای هر حیوان 2 میلیون دلار است زیرا توانایی آنها در جذب کربن است. به طور مشابه، درختان و بیوم خاک از نظر خدماتی که ارائه می دهند کمیت می شوند.”
برای اینکه «Interspecies Money» کار کند، رفاه حیوانات باید به گونه‌ای تعریف شود که بتوان با سخت‌افزارهایی مانند دوربین‌ها و حسگرها اندازه‌گیری کرد. پس از آن سکونتگاه های انسانی در مجاورت خود فرصتی برای دستیابی به آن اهداف خواهند داشت و هنگامی که مجموعه ای از فناوری ها توافق کنند که انسان ها واقعاً وظایف خود را انجام داده اند، مثلاً موانع خطرناک را حذف کرده یا جمعیت یک گونه را افزایش داده اند، حیوانات به طور خودکار پول منتقل می کنند. به این انسان ها با افزایش جذابیت عاطفی پول در بین انسان ها، ارزش ذاتی آن افزایش می یابد.
حیوانات می توانند با کسب درآمد واقعی حساب خود را پر کنند. جدا از حضور در فیلم‌ها و بازی‌ها با پرداخت هزینه، ممکن است داده‌های مربوط به حرکات بلادرنگ و محیط اطراف خود را بفروشند.
هدف “Interspecies Money” تامین مالی حفاظت است و نبوغ آن در یافتن راهی برای تبدیل خدمات به یک فریب برای افرادی است که در مجاورت حیات وحش زندگی می کنند، معمولاً افراد بسیار فقیر.
به عنوان یک ارز دیجیتال، «Interspecies Money» پتانسیل بالاتری برای رشد ارزش نسبت به ارزهای رمزنگاری معروف دارد. کریپتوس ها رشد کردند زیرا دولت ها دیر به آنها به عنوان تهدیدی برای قدرت سرکوبگر خود نگاه کردند. تبدیل یک آزادی بیش از حد اخلاقی به متضاد آن، مقررات نامیده می‌شود و دولت‌ها در تلاش هستند تا آن را برای رمزارزها انجام دهند. آنها موفق خواهند شد. از لحظه‌ای که یک رمزارز مشمول مقررات می‌شود، دیگر رمزارز نیست. این فقط یک ارز دیجیتال خصوصی است و چنین موجودی خاصیت و دلیل وجودی خود را از دست می دهد.
«پول بین گونه‌ای» دارای ویژگی عجیبی است که از موهبت‌های دولت‌ها برخوردار است و در عین حال سردرگم می‌شود، زیرا زیربنای آن مادر همه فضیلت‌های جالب – حفظ و نگهداری است.
همانطور که لدگارد سعی می کند این ایده را به هند بفروشد، من مطمئن هستم که یکی از نگرانی های اصلی مقامات این است که هندی ها سعی کنند به نوعی سیستم را بازی کنند و از حیوانات دزدی کنند. همچنین، من مطمئن هستم، بحث هایی در مورد اینکه چقدر پول برای یک گاو تعیین می شود، وجود خواهد داشت.
(برچسب‌ها برای ترجمه
